در قلب نمازخانه کوچک کلیسای سن سورو (Sansevero Chapel) در منطقه تاریخی ناپل ایتالیا، تندیس “مسیح مستور” اثر شگفت انگیز مجسمه ساز ایتالیایی، جوزپه سن مارتینو (Giuseppe Sanmartino)، قرار گرفته است.
این تندیس از حضرت عیسی پس از به صلیب کشیده شدن است که به پشت خوابیده و با کفن نازکی همچون حریر پوشانده شده است. اگر چه کفن با آن چین و شکن های ظریف خود نیز از دل سنگ مرمر ۲۶۸ ساله برآمده، اما شاید لحظاتی به سنگ بودنش شک کنیم. شما میتوانید ریز ترین جزئیات این تندیس را مانند حالت و فرم پاها، دنده ها، رگ متورم در پیشانی و حتی حالت چهره او را به خوبی تشخیص دهید. برخی گمان می کنند که شاید کفن، نوعی کیمیا گری باشد.
شاهزاده شهر سن سورو، رایموندو دی سنگرو که خود کیمیاگر و دانشمندی بزرگ بود، بیشتر زندگی و پول خود را صرف بازسازی دقیق کلیسای سن سورو در دهه ۱۷۰۰ کرد. او بعد از مرگ عیسی مسیح مجسمه ای پوشانده در کفن که از سنگ مرمر تراشیده شده باشد، میخواست. در ابتدا آنتونیو کورادینی (Antonio Corradini)، مجسمه ساز ایتالیایی، برای تراشیدن مجسمه انتخاب شده بود و قبلاً یک مدل سفالین را برای مقیاس سازی ایجاد کرده بود، اما قبل از ایجاد اثر نهایی درگذشت. گزینه دوم شاهزاده، هنرمند جوانی به نام جوزپه سن مارتینو (Giuseppe Sanmartino) بود. سن مارتینو این مدل را نادیده گرفت و نسخه شخصی خود را از “مسیح در لفافه” در سال ۱۷۵۳ خلق کرد. موفقیت ساخت این مجسمه به راه اندازی حرفه و شغل او کمک کرد.
“مسیح مستور” یا “مسیح در لفافه” چنان ماهرانه تراشیده شده است كه بازدید کنندگان تصور می كردند كه كیمیاگری شاهزاده رایموندو، باعث خلق چنین سازه ای شده است. ( گفته شده که وی پارچه واقعی را روی مجسمه انداخته و با گذشت زمان و با استفاده از یک فرآیند شیمیایی این پارچه را به سنگ مرمر تبدیل کرده است.) شاهزاده، استاد اعظم لژ ماسونی و کیمیاگری بود. او ذهنی درخشان داشت و دانشمند و مخترع با استعدادی بود. شاهزاده رایموندو به شدت در خلق هنر در کلیسای کوچک سن سورو نقش داشت. او نقاشی هایی را برای سقف و دیوار کلیسا طراحی کرد که باعث ایجاد بهترین نقاشی های دیواری از دوران باروک شد. متأسفانه، رایموندو تمایلی به اشتراک گذاشتن اکتشافات و اختراعات خود نداشت، بنابراین رمز و راز زیادی درباره کلیسا و زندگی او وجود دارد.
